SÜNEN EBU DAVUD

Bablar  –  Konular  –  Numaralar  

CİHAD BAHSİ

<< 2511 >>

NUMARALI HADİS-İ ŞERİF:

 

حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْجَرَّاحِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُوسَى بْنِ عَلِيِّ بْنِ رَبَاحٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ بْنِ مَرْوَانَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا هُرَيْرَةَ يَقُولُ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ شَرُّ مَا فِي رَجُلٍ شُحٌّ هَالِعٌ وَجُبْنٌ خَالِعٌ

 

Ebu Hureyre (r.a.),

 

Rasûlullah (s.a.v.)'i şöyle buyururken dinlediğini söylemiştir:

 

"İnsanda bulunan (huy)ların en kötüsü, hırslı bir cimrilik ve şiddetli bir korkaklıktır"

 

 

İzah:

Ahmed b. Hanbel, II, 302.

 

Şuhh, "Cimrilik" demektir. Cömertliğin zıddı ve nefsin yakalandığı tedavisi güç bir hastalıktır. Şer'an ve insanî bakımdan malı harcanması gereken yerlerde harcamaktan ka­çınmak demektir. Tamahkarlıkta ileri gidenler ilk önce, "bahil - cimri" unvanım alırlar. Sonra bunun aşırısına uğrayarak hakirliğe ve adiliğe dü­şerler. Bazılarına göre şuhh cimriliğin aşırı derecesidir.[bk. Ahmed Rıfat, Tasviri ahlâk 34.]

 

Yüce Allah cimriliğin kötülüğünü şöyle açıklıyor: "Cimrilik eden, kendisini müstağni gören, güzel kelimeyi (şehâdet kelimesini) yalanlayan kim­seye, güçlüğe götüren yolları kolaylarız, helak olduğunda onun malı fayda vermez."[Leyl 8-11.]

 

"Kendisini cimrilikten koruyan kimse felah bulmuştur."[Teğâbûn 16] Bu ko­nuda Peygamber Efendimiz şöyle buyurmuştur: Zulümden kaçınırız. Çün­kü zulüm, kıyametde karanlıklara sebeptir. Cimrilikten de korununuz. Çün­kü cimrilik, sizden evvel geçenleri helak etmiş, onları kan dökmeye, hara­mı helal görmeye sevketmiştir."[Erdem H. Hüsnü, Riya Zu's-Salihin Tercemesi, I, 584.]

 

Cebânet ise, korkaklık ve cesaret yokluğu demektir. Korkan insan, hayal ve vehmin zanların esiri olup herşeyden ve belki kendi gölgesinden bile korktuğu için genel görünüşüyle kendisinden fayda umulan hür kişi­lerden sayılmaz; sözüne, mukavelesine, ahitleşmesine güvenilmez, yolcu­luk etmek, hele sabır ve sebat gerekli olan yerlerde (savaş gibi) bulundur­mak doğru olmaz.

 

Bu gibi korkakları küçük bir görevle bile savaşta bulundurmak düş­mana imkan vermek demektir.[bk. Ahmet Rıfat, Tasviri ahlâk 41.] Ahlak ulemasının beyânına göre cimri­lik korkaklıktan, cömertlik de cesaretten neşet eder.